نوشیدن چای

نوشیدن چای یک عادت فرح بخش است که در بین ما ایرانیان طرفداران زیادی دارد.

چای نوشیدنی گیاهی خوبی است که اگر ایرانی باشد و بدون اسانس، دم کشیده و کمرنگ، مناسب است. چای بدون اسانس، سرشار از آنتی اکسیدان است.

چای عطری، کهنه دم، جوشیده و پررنگ، اگزالات و کافئین و… بالایی دارند و خیلی توصیه نمیشود.

حواستان باشد بلافاصله بعد از غذا چای ننوشید.

چای می‌تواند هم باعث ترش کردن شود و هم جلوی ریفلاکس را بگیرد. افرادی که با مصرف چای، ترش می‌کنند اکثرا از چای‌های اسانس‌دار نامرغوب استفاده می‌کنند که به دلیل رنگ دهی سریع، دم کشیدن آنها کوتاه است. چای‌های معطر و زوددمی که فرصتی برای رها شدن ترکیبات تلخ و گس آنها وجود ندارد اغلب موجب شل شدن دهانه معده و بروز ریفلاکس می‌شوند. در مقابل، چای‌های دیر دم و گس و تلخ مزه دهانه معده را محکم می‌کند و تقویت‌کننده اسفنگتر آن است و از بروز ریفلاکس جلوگیری می‌کنند. چای اگر به اندازه کافی دم نکشند ترکیبات تانن آن آزاد نمی‌شود و نمی‌تواند کمکی به تقویت معده و دهانه آن بکند.

اگر چای سریع رنگ دهد و پس از مدتی رنگ آن تغییر کند، یعنی رنگ چای کدر، تیره و مات شود آن چای حاوی مواد رنگی و بی‌کیفیت است. ضمن این که رنگ غلیظ و عطر و طعم قوی چای نشان‌دهنده مصنوعی بودن آن است. چای هایی که پس ازمدتی رویشان رویه روغنی مشاهده میشود، حاوی اسانس های روغنی هستند.