شناخت گردو

شناخت گردو

 

بر اساس بررسی های دیرین شفاهی گیاهی، گرده شناسی، انواع گردو از زمانهای قدیم به ویژه دوران سوم زمین شناسی موجود بوده و از دوران ۴ زمین شناسی به بعد آثار درخت گردو و گرده آن در کشورهای اروپای شرقی دیده شده است. موطن اصلی گردو، آسیای غربی و نواحی هیمالیا است. و درایران درنواحی جنگلهای شمال (از آستارا تا گلی داغ) در جلگه (ساحل) کشت آن مرسوم است. در جنگل های غرب واز سنندج به مریوان به طور خودرو می روید. کهن

 

ترین درخت گردو در اذرگان شهر کرد وجود دارد. طبق نوشته ای که از نزدیک آن بدست آمده است تاریخ کاشت این درخت به زمان یزدگرد ساسانی ۱۴۰۰ سال پیش می رسد. همچنین در یونان قدیم و مصر باستان برگ و شاخه های درخت گردو را زیر پای عروس و داماد می انداختند و معتقد

 

بودند که بدین وسیله از بند جادو و سحر رها می شوند. و به این دلیل بر این مدعاست که گردودرختی معتبر و مقدس است حتی بر سر سفره های عقد ایرانیان نیز گردو خودی نشان میدهد.

ترکیبات و خواص مواد غذایی:

مغز گردو دارای مقدار زیادی چربی، پروتئین و مواد غذایی و نشاسته ای است که سایر مواد نیز در آن وجود دارد. این میوه خشک مصرف دارویی دارد. جوشاندن برگ آن در بیماریهای جلدی و اگزما موثر است. شیره سبز رنگ پوست تازه آن برا ی از بین بردن زگیل و رفع کچلی مناسب است. جوشاندن پوست گردو موی سر را قهوه‌ای و مخلوط با حنا رنگ موی خوبی را ارائه می دهد.

موارد مورد استفاده از گردو:

مغز گردو: مغز گردوی نارس (پوست نازک آن برداشته می‌شود و با نمک مصرف

می‌شود ) مغز گردو رسیده که یکی از بهترین وپرنیروترین و خوشمزه ترین آجیل ایرانی است. در پخت شیرینی و کلوچه ها به‌صورت نارس درترشی وبا جهت ویا جهت تهیه روغن گیاهی، روغن صنعتی و دارو مورداستفاده قرار می گیرد. قسمت دیگرگردو مانند ریشه، دمبرگ، برگ، پوسته گردو به شکل تازه یا جوشانده ویا به عنوان دارو مصرف می‌شود.

روغن گردو: در اردیبهشت ماه یا خرداد جوانه‌های گندم رامی سایند سپس آن را نرم کرده و از الک عبور می دهند واین خمیر یکنواخت را در ظرف های کوچکی نگهداری می کنند. این روغن برای از بین بردن ریزش مو استفاده می‌شود چون خیلی چرب است یکساعت پس از مالیدن به موی سر شاید باید با پنبه پاک شود.

چوب گردو: این چوب موارد استفاده بسیاری دارد از جمله کارخانه های پاکت سازی، صنایع مبل سازی، تهیه قنداق تفنگ (مسلسل ـ مجسمه سازی ـ معرق کاری ـ کنده کاری از چوب) ساخت وسایل ورزشی (میل، تخته شنا) ساخت ظروف چوبی، تخته نرد و شطرنج.

مناطق کشت گردو:

درخت گردو بیشتردر نیم کره شمالی از مرکز تا شرق اروپا و قفقاز و شمال و مرکز ایران تا دامنه های هیمالیا و کشور چین و ژاپن و همچنین گونه هایی از آن در آمریکای شمالی و جنوبی به طور طبیعی می روید. و یا کاشته می شوند. تنها جنگل طبیعی باقی مانده از این محصول در قرقیزستان است. مناطق کشت این محصول درایران، دره گز دامغان، از شمال کشور تا فارس در جنوب و ارتفاعات جنوب غربی ارومیه تا کوه تفتفان در جنوب شرقی بین طول های جغرافیایی ۴۵ تا ۶۵ درجه به خوبی می روید ولی بهترین باردهی در دامنه های البرز، خراسان، آذربایجان، زاگرس

 

به ویژه تفرش، گلپایگان، توسیرکان و اطراف کوهها لاله زار و جبال البرز، منطقه ای وجود دارد که از نقاط مهم گردو کاری است.

ارقام:

مهم ترین نوع گردوی ایرانی: گردوی کاغذی، سنگی، ماکویی، سوزنی، نوک کلاغی، ضیاآبادی، خوشه ای، سبزوار آمیخته خراسان، مازندران، گردوی شمیر زاد، قزوین، همدان، توسیرکان.

سطح زیر کشت گردو در جهان:

بر اساس آمار منتشر شده از fao در سال ۱۹۹۷ سطح زیر کشت گردوی جهان ۵۱۸۴۹۰ هکتار بوده که نسبت به سال گذشته ۱% کاهش ونسبت به سال ۱۹۸۸ ۲۲% افزایش نشان داده است. بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۷۷ سطح زیر کشت گردوی جهان سیر صعودی را طی کرده است. در سال ۱۹۸۸ سطح زیر کشت گردو در جهان ۴۲۳۲۷۱ هکتار بوده و این رقم در سال ۱۹۷۷ برابر با ۲۷% بوده است. چین با داشتن ۱۶۰۰۰۰ هکتار اراضی زیر کشت

(گردو) ۳۱% کل اراضی کشت گردوی جهان را مختص خود کرده است. و مقام اول را از ان خود کرده است. مقام دوم وسوم و چهارم متعلق به آمریکا با ۶۸۸۰۰، ترکیه با ۵۷۴۵۰ هکتار و ایران با ۴۱۷۶۶ هکتار است.

سطح زیر کشت گردو درایران:

سطح زیر کشت گردودرایران در سال ۷۶-۱۳۷۵ برابر ۴۱۷۴۶ هکتار بوده است کهنسبت به سال زراعی گذشته ۱۷% و نسبت به سال پایه ۲۵۱% افزایش نشان داده است.

بین سالهای ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۶ سطح زیر کشت گردو افزایش یافته است. سطج زیر کشت گردودر سال ۱۳۶۷ برابر با ۱۱۶۴۴ و درسال زراعی ۷۶-۷۵ به ۴۱۶۶ هکتار رسیده است. بر اساس آمار جدید در سال ۷۶ بیشترین سطح در استان کرمان با ۵۱۷۱ هکتار که ۴/۱۲% از سطح زیر کشت کشور می باشد. که مقام اول را به خود اختصاص داده است. و مقام دوم تا هفتم از آن همدان، قزوین، آذربایجان شرقی، گرگان، خراسان و فارس

تولید گردو در جهان بر اساس آخرین اطلاعات از سوی FAO. مقدار تولید گردوی جهان درسال ۱۹۷۷ برابر ۶۴-۱۰۹۷ تن بوده که نسبت به سال قبل ۲/۲% و نسبت به سال ۱۹۸۸، ۲۷% افزایش نشان داده است.

در بین ده کشور مهم تولید کننده گردو که هر کدام بیشتر از ۲۰۰۰۰ تن گردو درسال ۱۹۷۷ تولید کرده اند آمریکا باتولید ۲۴۴۰۰۰ تن مقام اول را دارد.

و به تنهایی ۲/۲۲% گردوی جهان را تولید می کند. مقام بعدی مربوط به چین با تولید ۲۴۰۰۰۰ تن وایران با تولید ۸۷۲/۱۲۴ تن است.

تولید گردو در ایران

 

میزان تولید گردودر ایران ۱۳۷۶-۱۲۷۵ حدود ۱۲۴۸۷۲ تن بوده کم نسبت به سال گذشته ۳/۱۰% افزایش نشان داده. بالاترین میزان گردو در همدان با تولید ۲۰۱۵۷، آذربایجان شرقی، تهران، کرمان، قزوین، کردستان، خراسان مهمترین مناطق تولیدگردوی ایران هستند.

مراحل کاشت، داشت، برداشت:

۱) کاشت گردوبه دو روش صورت می گیرد. کاشت دانه گردو درنهالستانها و بردن نهال به زمین اصلی است.

۱-۱) کاشت مستقیم: این نوع کاشت نیز برای مصارف شخصی متداول است. و به این صورت اس که در کنار جوی آبی یا دیوار باغ چاله ای به عمق ۲۰ cm

می کنند که نیمی از آن را با خاک نرم پر می کنند سپس ۲ تا ۴ دانه گردو در آن قرارمی دهند. پس از مدتی دانه سبز می‌شود. وسر ز خاک بیرون می آورد. تنها یکی از نهالها را نگه می دارند و بقیه را قطع می کنند

۱-۲) کاشت در نهالستانها: دراین روش نهال در خزانه کاشته می‌شود. و برای پرورش به زمین اصلی منتقل می گردد.

۲) داشت: هرس،، آبیاری، کود دهی، آفت و بیماریها.

هرس: درخت گردو از همدان سال اول رشد باید هرس کرد تا شکل مناسب پیدا کند و تولید آن بالا رود ودر غیر این صورت پس از چند سال تبدیل به درختی با شاخ و برگ متراکم و درهم می‌شود. به تازگی در ایران هرس درختان گردو درباغ های جدید واقتصادی متداول شده است وپیش از این د رکشورما درختان را هرس نمی کردند.

۲-۲) آبیاری: از آن جایی که درخت گردو را بیشتر کنار جویهای آبیاری یا به شکل پراکنده در میان دیگر درختها می کارند. شیوه آبیاری آن متفاوت است.

۳-۲) کوددهی: متاسفانه گردو کاران ایرانی آگاهی کافی از تغذیه صحیح درخت گردو ندارند و درنتیجه کود لازم ومناسب را به آن‌ها نمی رسانند اما درباغهای جدید مراقبتهای مرحله داشت از جمله کوددهی کاملا رعایت می‌شود.

۴-۲) آفت و بیماریها: آفتهای درخت گردو عبارتنداز شته خالدار گردو، شته سبز، سپردار گردو، شپشک روکوفانه، شبپره هندی سوسک نان، سوسک میوه خوار، شپش دندانه دار

 

برداشت گردو:

گردوهای کاشته شده در کشور آمیخته و ناخالص هستند. ازنظر زمان رسیدن نیز متفاوت است. و در تاریخهای مختلف برداشت می‌شود. گردو به دوصورت نارس و رسیده برداشت می‌شود.

روشهای برداشت: در ایران به طور معمول برای درختهای کوتاه با تکان دادن شاخته یا با چوب زدن گردو از درخت جدا می کنند. و برای درختهای بلند افراد روی شاخه ها رفته وبا چوبهای باریک و بلند به شاخه ها می زنند تا گردو از شاخه جدا شود.

 

اما در کشورهای صنعتی بویژه ایالات متحده آمریکا برای برداشت گردو از لرزاننده مکانیک و بالابرها استفاده می کنند. که این نوع برداشت گردو هنوزدر ایران مرسوم نشده است. این روش فوائد بسیاری دارد از جمله سرعت برداشت بالا، کاهش هزینه نیروی انسانی، آسیب ندیدن شاخ و برگ درخت، و برداشت بیشتر گردوها.

درجه بندی ازنظر بازار یابی:

دراین مرحله گردو سالم وپر را بر حسب اندازه و ویژگی ظاهری طبقه بندی می کنند.

گردوی درشت: گردویی است که از حلقه ای با دهانه کمتر از ۵/۳ سانتی متر رد شود.

گردوی متوسط: با دهانه کمتر از ۳ سانتی متر رد شود.

ریز دهانه کمتر از ۵/۲ رد شود.

 

بسته بندی مغز گردوی صادراتی:

مغز گردوی صادراتی را در داخل جعبه های خشک و یا کارتن مقوایی قرار می دهند. و پیش از ریختن مغز گردو داخل جعبه یک لایه کاغذ گرافت و یک لایه کاغذ مومی می گذارند. جعبه را طوری انتخاب می کنند که وزن خالص مغز گردو در هر جعبه بیشتر از ۵/۱۲ کیلو باشد. در پایان روی جعبه نوع کالا، وزن، نام و نشانی با صادر کننده و عبارت مرسول ایران را به زبان انگلیسی ویا به زبان کشور خریدار به چشم

می خورد.

گردو با نام علمی Juglans از خانواده Juglandaceae است. نام علمی این جنس از کلمه لاتین Jocvis-Glans به معنی فندق ژوپیتر گرفته شده است.

انواع این درخت در چین، ژاپن، فرانسه و آمریکا کشت می‌شود. از مهم ترین گردوهای موجود در دنیا گردوی معروف به گردوی ایرانی است و احتمالاً کهن ترین، درخت گردو در ایران و در اورگان شهرکرد وجود دارد که تاریخ کشت آن به زمان یزدگرد ساسانی حدود ۱۴۰۰ سال پیش می رسد.

مغز گردو، ماده خوراکی خوش طعمی است که مقدار زیادی چربی، پروتئین، مواد قندی و نشاسته ای و سایر موادمغذی را داراست که هم به عنوان خوراکی و آجیل و هم به عنوان ماده اولیه برای تهیه روغن های گیاهی و دارو از آن استفاده می‌شود.

 

موادمغذی موجود در ۱۰۰ گرم گردو:

۶۶۸ کالری، ۱۵ گرم پروتئین، ۶۹ گرم چربی، ۶ گرم اسیدهای چرب اشباع، ۱۲ گرم اسید چرب غیراشباع با یک باند مضاعف، ۴۸ گرم اسید چرب غیراشباع با چند باند مضاعف، ۹۴ میلی گرم کلسیم، ۳ میلی گرم آهن، ۳ میلی گرم روی، ۴ میلی گرم ویتامین E، ۴ گرم فیبر.

گردو ازنظر موادمغذی به ویژه اسیدهای چرب ضروری و اسیدهای چرب غیراشباع غنی بوده و بر خلاف سایر خشکبار گردوی تازه و جوان حاوی مقادیری ویتامین C نیز است.

۶ عدد گردوی کامل حدود ۴۰ گرم وزن داشته و ۲ میلی گرم ویتامین E را تأمین می کند

 

 

 

(میزان ویتامین E مورد نیاز روزانه در مردان حدود ۴ میلی گرم و در زنان حدود ۳ میلی گرم است). همچنین ۱۰۰ گرم گردو حاوی بیش از ۱ میلی گرم مس است که برابر با مقدار مورد نیاز روزانه یک زن بالغ می باشد. در طب سنتی چینی از گردو برای تخفیف التهاب و کمک در بهبود سرفه استفاده می کردند. هم چنین تصور بر این بوده که مصرف گردو برای کاهش علائم التهاب زانو مفید است. گیاه شناسان غربی نیز به طور سنتی برگ گردو را برای درمان آلودگی های انگلی روده به کار می برده اند.

مصرف گردو به طور منظم برای حفظ لطافت پوست مفید است. روغن گردو نیز به دلیل دارا بودن اسیدلینولئیک در حفظ شادابی پوست مؤثر می باشد. ویتامین و روی موجود در گردو نیز برای پوست مفید هستند.

گردو و خشکبار به دلیل این که منابع خوبی از مس هستند برای عملکرد سیستم ایمنی مفیدند.

مصرف گردو به دلیل وجود ویتامین B6 برای زنانی که از مشکلات عادت ماهانه رنج می برند مناسب است. تحقیقات نشان داده افرادی که همراه با یک رژیم پایین آورنده کلسترول (کم چربی و کم کلسترول) گردو مصرف می کنند، میزان LDL کلسترول آن‌ها حدود ۴/۱۶ درصد بیشتر کاهش می یابد که این امر احتمالاً به دلیل وجود چربی های غیراشباع گردو به ویژه اسید لینولئیک است که بعد به اسید گامالینولئیک و سپس به پروستاگلندین ها تبدیل شده که از تشکیل پلاک در رگهای خونی جلوگیری کرده و به انبساط عروق و کاهش فشار خون کمک می کند

گِردو (نام علمی: جنس Juglans) درختی است گلدار (Magnoliophyta) از رده د

 

ولپه‌ای‌ها (Magnoliopsida)، از تیره درختان توس (Fagales) خانواده گردوها (Juglandaceae).

نام گردو به هرگونه درخت از خانواده گردو اطلاق می‌شود. آن‌ها درختانی برگ‌ریز هستند به ارتفاع ۴۵-۱۰ متر، با برگه‌ای شانه‌ای به طول ۹۰-۲۰ سانتیمتر، تعداد ۲۵-۵ برگچه و جوانه‌ها دارای درونِ حفره‌دار هستند که این ویژگی در همه بال‌میوه‌ای‌ها (Pterocarya) مشترک است به‌جز گردوهای امریکایی (Carya) در همین خانواده.

از معروفترین مناطق کشت گردو در ایران منطقه تفرش در استان مرکزی است

شاید معروف‌ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق امریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالیا و جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را در آمریکا اغلب ولی به‌صورت نادرست گردوی انگلیسی می‌نامند. (این‌گونه بومی انگلیسی نیست).

این دو گونه ازنظر چوب قابل‌توجهی که دارند دارای اهمیت می‌‌باشند. گریبانه‌های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه‌ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار می‌رود.

دانه تمامی گونه‌هایی که در بالا به آن‌ها اشاره شد و سایر گونه ها، خوراکی هستند اما گردوهایی که در فروشگاهها موچود می‌‌باشند از نوع گردوی ایرانی هستند. نوع باغی که به جهت پوسته‌های نازک مغز. پایداری در مناطق معتدله انتخاب گشت را گهگاه گردوی کارپات می‌‌نامند. گردو سرشار از روغن است و بصورت گسترده هم به شکل تازه و هم در غذا خورده می‌شود. آن‌ها را باید در مکانهای خشک و خنک نگهداری کرد چون در شرایط گرم در مدت چند هفته- بویژه پس از کندن پوسته آن، فاسد می‌شوند.

 

] گردوی امریکایی

این گردو بومی امریکای شمالی است و زمانی، منبع غذای مقوی برای سرخپوستان امریکای جنوبی بوده است. در کشور امریکا از آن در تهیه انواع کیک و نان استفاده می‌شود. گردو امریکایی منبع انواع ویتامین و مواد معدنی، بویژه ویتامین A))، ((B و E، کلسیم، فسفر، منیزیم، روی و پتاسیم است.

 

خواص گردو

گردو از دوران ما قبل تاریخ وجود داشته است. در قرون وسطی اعتقاد بر این بود که گردو سر درد را معالجه می‌کند حتی شواهد دال بر وجود یک باغ گردوی بسیار زیبا در باغ‌های معلق بابل وجود دارد. گردو هم به‌صورت خشکبار و هم به‌صورت تازه و خورده می‌شود و از آن در تهیه برخی از غذاها استفاده می‌شود. گردو منبع خوبی از فسفر، پتاسیم، منیزیم، پروتئین و ویتامین

 

E است.

مقدار فسفر موجود در گردو با ماهی و برنج و حتی تخم مرغ نیز برابری می‌کند. برگ و پوست گردو مقوی و تصفیه کننده خون است. برگها و پوست آن بخصوص بخاطر ماده تلخ و تانن آن در مداوای بیماری‌های پوستی و خنازیر مفید واقع می شوند.

• مهمترین خواص گردو:

درمان ورم روده و معده: ۱۵ تا ۲۰ گرم برگ گردو را به مدت ده دقیقه در یک لیتر آب جوش دم کنید، برای ورم معده و روده. به به عنوان کرم کش ۳ فنجان در روز از این دم کرده را بنوشید. درمان خستگی و ورم: دم کردهء ۵۰ گرم برگ گردو در یک لیتر آب را در آب وان بریزید این حمام آرام بخش خستگی ست و ورم را بر طرف می کند همچنین در مورد مداوای سرمازدگی و بیماریهای پوستی تجویز میشود.

درمان ورم لثه ولوزه: دمکردهء فوق را به میزان حجمش با آب رقیق کنید و آنرا غرغره کنید تا ورم لثه و لوزه شما درمان شود.

درمان کم خونی: جوشانده برگ یا پوست سبزگردو برابر تجویز فوق درمان کم خونی و ضعف است. ۲۰ تا ۳۰ گرم از پوست سبز گردو یا خشک آن را در یک لیتر آب به مدت یک ربع بجوشانید و صاف کنید و قبل از هر وعده غذا یک فنجان از آن را بنوشید.

• زیان گردو:

به‌هیچ‌وجه نباید در خوردن گردو افراط و از پنج عدد در روز بیشتر مصرف بشود زیرا برای سلامتی زیان‌آور است. در ضمن لثه‌ها و زبان و گلو را می‌آزارد. کسانی که ناراحتی معده و کبد دارند نباید گردو بخورند. افراد چاق نیز باید از آن پرهیز کنند. خوابیدن در زیر درخت گردو به علت صدور فراوان گازکربنیک در شب خطرناک است

گردو درخت زیبایی است که ارتفاع آن میتواندبه ۲۰ متر برسد. مغز گردو دارای پروتئین، قند، آب و ویتامین، املاح معدنی و همچنین مواد چربی است. مقدار فسفر موجود در گردو با ماهی و برنج و حتی تخم مرغ نیز برابری میکند. برگ و پوست گردو مقوی و تصفیه کننده خون است. برگها و پوست آن بخصوص بخاطر مادهءتلخ و تانن آن در مداوای بیماریهای جلدی و خنازیر مفید واقع می شوند.

مهمترین خواص گردو:

• درمان ورم روده و معده: ۱۵ تا ۲۰ گرم برگ گردو را به مدت ده دقیقه در یک لیتر آب جوش دم کنید، برای ورم معده و روده به به عنوان کرم کش ۳ فنجان در روز از این دم کرده را بنوشید.

 

• درمان خستگی و ورم: دم کردهء ۵۰ گرم برگ گردو در یک لیتر آب را در آب وان بریزید این حمام آرام بخش خستگی است و ورم را بر طرف می کند همچنین در مورد مداوای سرما

 

زدگی و بیماریهای پوستی تجویز میشود.

 

• درمان ورم لثه ولوزه: دمکردهء فوق را به میزان حجمش با آب رقیق کنید و آنرا غرغره کنید تا ورم لثه و لوزه شما درمان شود.

 

• درمان کم خونی: جوشانده برگ یا پوست سبزگردو برابر تجویز فوق درمان کم خونی و ضعف است. ۲۰ تا ۳۰ گرم از پوست سبز گردو یا خشک آن را در یک لیتر آب به مدت یک ربع بجوشانید و صاف کنید و قبل از هر وعده غذا یک فنجان از آن را بنوشید.

 

• گردو درمان کننده بیماریهای ریوی است.

 

• گردو مسکن دل پیچه است.

 

• اگر از گردو و عسل مربا درست کنید برای اشخاص لاغر وتقویت و تحریک نیروی جنسی مفید است.

 

• مربای گردو ملین بوده و آپاندیس را تقویت می کند.

 

• خوردن گردو از تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری می کند.

پوست درخت گردو و پوست سبز گردو قابض است.

 

• خوردن گردو برای تقویت جنسی مفید است.

 

• گردو را با انجیر و موز بخورید مقوی حواس و مغز است.

 

• اگر پوست تاز گردو را به دندان و لثه بمالید لثه و دندان را تقویت می کند.

 

• دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ورم مفاصل مفید است.

 

• ۵۰ گرم برگ گردو را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت چند دققیه بجوشانید این جوشانده برای شست و شوی زخم ها و التیام آن‌ها بسیار مفید است.

 

• دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ترشحات زنانه و بیماری سل مفید است.

 

• جوشانده برگ درخت گردو درمان کننده سر درد، سرمازدگی و بیماریهای پوستی است.

 

• شیره قسمت سبز میوه را اگر چند بار روی زگیل بمالید آنرا از بین می برد.

 

• قسمت سبز و تازه میوه گردو را اگر با آب بجوشید و موهای خود را با آن رنگ کنید رنگ قهو ه ای به مو می دهد.

 

• برگ تازه درخت گردو حشرات موذی مانند بید و ساس را از بین می برد.

 

• اگر زن حامله روزی یک عدد گردو بخورد پس از زایمان پوست شکمش زیبایی خود را حفظ خواهد کرد.
• چون گردو دارای مس می باشد بنابراین به جذب آهن در بدن کمک می کند.

زیان گردو

به‌هیچ‌وجه نباید در خوردن گردو افراط و از پنج عدد در روز بیشتر مصرف بشود زیرا برای سلامتی زیان‌آور است. در ضمن لثه‌ها و زبان و گلو را

• می‌آزارد. کسانیکه ناراحتی معده و کبد دارند نباید گردو بخورند. افراد چاق نیز باید از آن پرهیز کنند. خوابیدن در زیر درخت گردو به علت صدور فراوان گازکربنیک در شب خطرناک است

نام گردو به هرگونه درخت از رده Juglans که به خانواده گردوها یا Juglandaceae تعلق دارد اطلاق می‌شود. آن‌ها درختانی برگ‌ریز هستند به ارتفاع ۴۵-۱۰ متر، با برگه‌ای شانه‌ای به طول ۹۰-۲۰ سانتیمتر، تعداد ۲۵-۵ برگچه و جوانه‌ها دارای درونِ حفره‌دار هستند که این ویژگی در همه (Pterocarya) Wingnut مشترک است به‌جز گردوهای آمریکایی (Carya) در همین خانواده.

 

شاید معروف‌ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق آمریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالیا و جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را در آمریکا اغلب ولی به‌صورت نادرست گردوی انگلیسی می‌نامند. (این‌گونه بومی انگلیسی نیست

 

این دو گونه ازنظر چوب قابل‌توجهی که دارند دارای اهمیت می‌باشند. گریبان‌های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه‌ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار می‌رود.